In november is het 25 jaar geleden dat het eerste reisgezelschap uit Sevenum de boomplantprojecten van Christopher Ampumporongo in Noord-Ghana bezocht. In de voetsporen van dit reisgezelschap reist er opnieuw een Sevenums gezelschap naar Ghana; het voltallige bestuur van Stichting Vrienden van Christopher. De reizigers zullen hun motivatie voor de reis en de betrokkenheid bij onze Ghanese projecten toelichten. Hierbij het verhaal van Piet Selen.
Weer naar Ghana….
In 2017 ben ik voor de eerste keer met een reisgezelschap van de Vrienden van Christopher naar Ghana gegaan. Ik had geen duidelijke wensen en ook geen duidelijk beeld wat ik kon verwachten. Meerdere keren werd me gevraagd wat ga je daar toch doen? Mij antwoord was dan meestal: “dat zien we wel, gewoon kijken, ik laat het gewoon over me heen komen.” En zo gebeurde het ook.
Aangeraakt
Er werd een zeer druk programma afgewerkt. Projecten bezoeken, veel gastvrije en zeer vriendelijke mensen zien en spreken en ik hobbelde gewoon mee. Gevolg was wel dat ik zoveel indrukken op had gedaan dat ik na thuiskomst een week nodig had om alles een plekje te geven. Maar ik was ook “aangeraakt” de reis had ook iets in mij los gemaakt. En het begon te kriebelen.
Boer Emanuel
Tijdens het bezoek van een van de projecten werden we rondgeleid door Emanuel. Een kleine boer die trots liet zien hoe hij in zijn eigen levensonderhoud probeerde te voorzien. Maar hij vertelde ook dat het altijd een gevecht was om al het loslopende vee uit de gewassen te houden en dat het plan was een gezamenlijk perceel van meerdere hectares met harmonicagaas af te rasteren. Ik vroeg hem waarom doen jullie dat niet met “stoekdraod”, een elektrische afrastering. Dit bleek volledig onbekend maar ik zag er toch wel mogelijkheden voor.
Sparen voor Stoekdraod
Bij mijn pensionering had ik als goede doel gekozen voor een “stoekdraod” project in Ghana. Dat werd het begin van een langer traject van meerdere haalbaarheidsonderzoeken, het opstellen van een goed projectplan en het zoeken naar financiering. Maar het is uiteindelijk gelukt met de steun van meerdere fondsen en vooral ook de Wilde Ganzen en Erik Bos als dealer van Horizont en collega stichting Pompen is Leven. Inmiddels zijn er drie pilotprojecten afgerond. Projecten waarbij enerzijds een groep jongeren werd getraind om zelf de benodigde spullen te maken, hoe e.e.a. aan te leggen. En anderzijds werd ook aan boeren uitgelegd hoe “stoekdraod” werkt. Alle drie de pilots werden succesvol en tot tevredenheid afgerond en nu staan we hopelijk op de drempel van een langzame introductie van deze vorm van afrastering in Noord Ghana. Hiermee draagt het project er aan bij dat met name jongeren door de producten zelf te maken en te installeren beter een eigen toekomst op kunnen bouwen. Voor de boeren het grote voordeel dat hun gewassen veel beter beschermd worden tegen het loslopende vee.
Groeiende band
De band met de Vrienden van Christopher is door deze samenwerking in de afgelopen jaren gegroeid. Meerdere keren mochten gasten uit Ghana in de afgelopen jaren bij ons op ’t Rouweelse veld logeren en sinds een paar jaar ben ik ook bestuurslid geworden. Als me nu gevraagd wordt wat ga je daar doen, is nu mijn antwoord “ Oude vrienden opzoeken, samen met de partners aldaar projecten bezoeken en de voortgangen ervan bespreken. Zoals diverse boomplantprojecten om de verwoestijning tegen te gaan en extra inkomsten te vergaren. De vrouwen van SITRA uit Sirigu waarvoor we o.a. de zelf gevlochten manden verkopen om ook hun en hun kinderen een beter bestaan te kunnen geven. Maar bovenal ben ik benieuwd hoe de “stoekdroad” projecten er uit zien en hoe we deze samen verder kunnen introduceren.
Meer weten over de activiteiten, de projecten zoals b.v. het stoekdroadproject van de Vrienden van Christopher , zie ook www.vriendenvanchristopher.nl en wordt vervolgd na de reis.
Op de foto: Piet in gesprek met boer Emanuel.